Ik ben blij om te rapporteren dat het verhaal van Nozbe heeft gediend als inspiratie voor vele jonge entrepreneurs en beginnende oprichters, die (net zoals ik) dromen om een kleine deuk te maken in het universum door een app te runnen die duizenden (of zelfs miljoenen) mensen over de gehele wereld dient.
Daarom word ik vaak gevraagd voor een interview – meestal in het Engels (een aantal voorbeelden: Firepole Marketing, Startup Success Podcast, The Daily Saint, Work Awesome en ook in mijn moedertaal – Pools (zoals: MamStartup, Megafoni, Produktywnie, Mediafun of AK74).
Daarom, om mijn 6-jarig jubileum van het besturen van Nozbe te vieren en om een hulpbron te creëren waar je hopelijk meer over mij, mijn verhaal, het goede, het slechte en alles daartussenin kunt leren… besloot ik om dit als een interview met mijzelf te publiceren. Geniet! Hier komt het:
(Het interview is best wel lang, bookmark daarom deze pagina of sla het op voor later met Instapaper of Pocket of zoiets dergelijks… :-)
Wat veroorzaakte het idee van Nozbe?
Het was mid-2005 en ik was toen een klein Internet Marketing adviesbureau aan het besturen. Ik was mijn klanten aan het helpen om hun spullen te verkopen op het internet. En ik deed het niet slecht… toen mijn klantenlijst begon te groeien en mijn hoeveelheid verplichtingen toenam, had ik moeite om bij te blijven en ik moest een systeem ontwikkelen om alles te beheren.
Op dat moment stelde een goede vriend van mij voor om het boek van David Allen te lezen: ‘Getting Things Done. The Art of Stress-free Productivity’. Ik vond het boek geweldig en wilde gelijk de ‘GTD methode’ implementeren in mijn leven… maar omdat ik een geek ben wilde ik het digitaal implementeren omdat ik het grootste deel van mijn dag achter de computer zit.
Besloot je toen om Nozbe te bouwen?
Nog niet. Ik wilde niets bouwen. Ik had het te druk met het dienen van mijn klanten. Ik begon eigenlijk onderzoek te doen naar een tool dat me zou helpen om GTD te implementeren; er waren er toen nog niet heel veel. Nadat ik het meeste van alles dat beschikbaar was had bekeken en me had ingeschreven voor bijna alle productiviteit blogs op het internet, reviews had gelezen van op het web gebaseerde of Windows gebaseerde tools, vond ik niets dat voor mij zou werken.
De meeste tools waren te ingewikkeld (ze dwongen je om een gigantisch formulier in te vullen om een simpele taak toe te voegen), te langzaam, te opgeblazen of ze wilden simpelweg alle GTD concepten omarmen waar ik alleen maar een simpele manier nodig had om projecten en taken toe te voegen en een aantal taken te markeren als ‘volgende acties’. Dat was alles wat ik toen nodig had.
Ik heb geen diploma in computerwetenschap maar het leren programmeren was mijn hobby en het hielp mij om mijn klanten beter te dienen. Daarom bouwde ik uiteindelijk gedurende één weekend de eerste versie van Nozbe door alleen maar gebruik te maken van een aantal PHP scripts en een simpele MySQL database. Deze web-app was alleen maar een erg grof prototype… maar het voldeed. Ik had mijn gestripte GTD systeem en begon het gelijk de volgende week te gebruik.
Het was 2005 en je lanceerde Nozbe in 2007, waarom wachtte je zo lang?
Nogmaals, ik wilde niet echt een product lanceren. Ik had het vier keer daarvoor geprobeerd met vier verschillende start-ups en een zeer laag succesratio. Ik dacht dat ik deze loopbaan had waarbij ik advies gaf aan klanten en dat ik dat moest blijven doen… en mijn app die ik thuis had gemaakt zou gebruiken om dit alles te beheren. Toen ontdekte ik dit AJAX ding en ‘betrad’ het tijdperk van Web 2.0…
Laat het me uitleggen. Alles wat ik toen wist was dat als je iets deed op een webpagina, je klikte op een knop of een link, dan moest de pagina helemaal opnieuw geladen worden. Deze nieuwe AJAX/ Web 2.0 technieken samen met nieuwe browsers zoals FireFox en Safari stelden je in staat om een web-app op zo’n manier te programmeren dat alleen maar een bepaald deel van de site opnieuw geladen moest worden… het maakte de web-app meer zoals een echte desktop app.
Ik ben een computer geek. Toen ik deze nieuwe technieken ontdekte begon ik ermee te spelen en verbeterde ik mijn project management applicatie die ik thuis had gemaakt. Het was alleen maar lol en een geweldige leerervaring. Ik begon gebruik te maken van Gmail en vond het geweldig. Dat was het moment dat ik het idee ‘stal’ van Gmail om gemakkelijk een taak te markeren met een ‘ster’ binnen Nozbe als een ‘volgende actie’.
Ik herschreef mijn tool. En ik hield er nog meer van. Toen ik het aan een aantal mensen toonde zeiden ze: ‘dit is cool, ik wil dat ook!’. Ik realiseerde me toen dat ik iets waardevols had. Ik begon mijn tool nog meer bij te stellen… en mid-2006 besloot ik om het Nozbe te noemen en om het aan het einde van dat jaar te lanceren, Eén van mijn goede vrienden is een erg succesvol SaaS (Software as a Service) entrepreneur en daarom besloot ik om hem te volgen en Nozbe ook te lanceren als een SaaS. Ik miste de deadline met ongeveer een maand en lanceerde uiteindelijk op 1 februari 2007.
Waarom gaf je het de naam Nozbe?
Nozbe was de naam die ik en mijn beste vriend hadden verzonnen voor ons kleine project op de hogeschool. Het was bedoelt als een ‘herinneringsservice’ om je aan belangrijke datums en taken te herinneren. We hadden een geweldige tijd gedurende de opbouw maar na een jaar van operatie hebben we het stopgezet. De naam kwam van een losse woordenspeling van de zin: ‘To Be Naturally Organized'..’ dat leidde naar ‘OZ Be’ en later ‘Nozbe’. We vonden de naam leuk. De domeinnaam was vrij dus kocht ik het. Ik bleef voor het domein betalen en besloot om niet verder te kijken en noemde mijn nieuwe GTD tool Nozbe.
Toen je Nozbe lanceerde was het gelijk een groot success, toch?
Niet zo snel. Ik was ‘niemand’ op het internet. Gewoon een man die gepassioneerd was over GTD en productiviteit. Als een persoonlijke notitie is mijn vrouw degene die ‘georganiseerd is’ binnen dit duet. Ik heb GTD nodig en productiviteitprincipes en mijn tool om ‘mezelf georganiseerd te krijgen’.
De site lanceerde in ‘beta’ en in de eerste week kreeg ik alleen maar een handvol mensen die zich inschreven. Tegelijkertijd was ik mijn tool aan het bespreken op GTD blogs en forums met andere productiviteit geeks zoals ik… en één van hen bleek een blogger te zijn voor ZDnet. Zijn naam was Marc Orchant. Zonder mij iets te vertellen schreef hij over Nozbe op ZDnet en daar begon alles mee.
Gina Trapani schreef over Nozbe op Lifehacker. Andere blogs volgden… en mijn server crashte bijna. Nozbe.com verscheen op de thuispagina van Delicious, wat de top sociale bookmark site was in die tijd. Iedereen prees Nozbe’s simpliciteit. Ik was volledig weggeblazen en begon nog meer te werken om de app te verbeteren, terwijl suggesties van gebruikers binnen kwamen.
Wat gebeurde er daarna? Hoe was je in staat om dit eerste succes om te zetten naar een succesvol bedrijf?
Het was niet gemakkelijk. Ik werkte nog steeds als een Internet Marketing adviseur voor mijn cliënten en ik had nog steeds eerder gemaakte verplichtingen. Ik werkte gewoon heel veel. En ik was een één-persoon-winkel. Tot en met ongeveer 4 pm werkte ik elke dag voor mijn cliënten en daarna deed ik letterlijk een ‘Nozbe CEO’ button op en vanaf 4 pm tot en met ongeveer 9 pm werkte ik aan Nozbe. Ik had toen geen kinderen en mijn vrouw werkte voor een top advocatenbureau… wat betekende dat ze lange uren werkte. Ik had genoeg tijd om te werken. En dat deed ik.
Na ongeveer 3 maanden van ‘beta fase’ schreven rond de 5000 gebruikers zich in voor Nozbe. Ik wist dat ik op iets gestuit was en besloot dat het tijd was om betaling te vragen voor Nozbe’s premium plannen. Tot dan toe waren de premium plannen tijdelijk ‘gratis’ omdat we ons in de ‘beta fase’ bevonden. In mei 2007 begon ik om betaling te vragen en ik kreeg mijn eerste 100 betalende klanten binnen de eerste week. Het was niet veel, maar het was iets. Veel meer dan waar ik in eerste instantie op gehoopt had.
Was het genoeg om fulltime aan Nozbe te werken?
Gedurende het hele jaar 2007 werkte ik parttime aan Nozbe. Met elke maand die verstreek werd ik steeds meer verliefd op mijn nieuwe baan. Ik begon langzaam mijn werk met mijn ‘oude klanten’ van mijn cliëntenwerk af te ronden en ik wilde geen nieuwe klanten meer opnemen. Ik hield van Nozbe en voornamelijk van de gebruikers die bleven binnenkomen. Ik hield van de opwinding van mijn eigen ding te bouwen en het vormen van een geweldig productiviteit tool dat duizenden mensen over de hele wereld zou helpen om dingen gedaan te krijgen. Uiteindelijk besloot ik in januari 2008 om fulltime aan Nozbe te werken. De rest, zoals ze zeggen, is geschiedenis.
Naast de eerste lancering, wat gebeurde er nog meer in 2007 dat je overtuigde om door te gaan met Nozbe?
Alles. Het was het jaar dat de iPhone werd aangekondigd. Het was alleen voor de VS. Net voordat het te koop was bouwde ik een Nozbe web-app (iNozbe.com) voor de iPhone zonder zelfs ook maar het toestel gezien te hebben. Ik bouwde het door gebruik te maken van ‘iPhone simulatoren’ die ik op het web had gevonden en een aantal Java bibliotheken die mensen creëerden. Mijn gebruikers hebben de app getest en vonden het geweldig. Drie maanden later zag ik het werken op een echte iPhone!
In september 2007 werd ik uitgenodigd als spreker voor de Office 2.0 conferentie in San Fransisco. Het was voor mij de eerste keer dat ik aan de West Coast van de VS was en in Silicon Valley, de eerste keer als een spreker en de eerste keer op een grote industrie-conferentie. Opwindend allemaal. Ik ging daar met mijn vrouw naartoe en na de conferentie reisden we door heel Californië.
Aan het begin van 2008 gebeurde er iets magisch. David Allen kwam naar Polen om zijn GTD Roadmap seminar voor de eerste keer in Warsaw te geven. Via mijn connecties van de september conferentie was ik in staat om in contact met hem te komen en overtuigde ik hem om met mij te dineren na de seminar. David en zijn geweldige vrouw Kathryn hadden samen met mijn vrouw en mij een geweldig avondmaal die avond. Denk erover na. Eén jaar nadat ik Nozbe gelanceerd ging ik uit eten met mijn goeroe. Het was iets onwerkelijks…
In 2008 besloot je om fulltime aan Nozbe te werken, toch?
Ja, 2008 en verder waren achtbaan jaren voor mij. En dat is het nog steeds. En ik geniet van elk moment. In de lente van 2008 nam ik mijn twee werknemers aan. Delfina om me te helpen met klantenondersteuning. Daar hoefde ik niet eens over na te denken. Ik kon de hoeveelheid e-mails niet meer aan en ik had al eerder met haar gewerkt toen ze me hielp mijn vorige klanten te beheren. Nu is ze het hoofd van onze afdeling Klantenondersteuning.
Ik nam ook Tom aan – mijn eerste ontwikkelaar. Dit was een groots moment. Tot dan toe was ik Nozbe zelf aan het coderen maar ik wist dat ik een betere programmeur dan ikzelf nodig had om het naar het volgende niveau te brengen. Het was ondanks alles mijn hobby. Tom paste in het profiel. Het was pijnlijk om hem mijn broncode te geven… mijn hele Nozbe app… en vertrouwen te hebben dat hij geweldig werk zou doen. En dat deed hij. Hij is nu mijn CTO en we vinden het nog steeds geweldig om met elkaar te werken.
Er waren andere mijlpalen. De meeste daarvan werden indirect veroorzaakt door de klanten van Nozbe. Zoals de managers die van GTD en Nozbe hielden en die me vroegen of ze een ‘team’ Nozbe account konden opzetten voor zichzelf en hun collega’s. Ze kwamen naar me toe en zeiden: “Michael, ik ken GTD, mensen binnen mijn team niet. Ze willen zelfs het boek niet lezen. Ik denk dat als we ze allemaal inschrijven voor Nozbe, ze het dan zullen leren ‘door het te doen’. Het delegeren van taken en beheren van projecten helpt ze om te leren over de GTD concepten zoals ‘Volgende Acties’ of ‘Contexten’.”… Dit is hoe de multi-gebruiker plannen tot leven kwamen.
Nozbe is nu een geweldig samenwerkingstool. Terwijl mijn team en mijn klantenbasis groeiden, begonnen we meerdere eigenschappen toe te voegen om ‘team’ samenwerking en samen ‘dingen gedaan te krijgen’ te ondersteunen. Naast het delen van projecten en het delegeren van taken kun je nu opmerkingen plaatsen op deze taken en zodoende zaken en ideeën bespreken. Op deze manier versturen we minder e-mails naar elkaar en communiceren we nu eindelijk echt via taken.
Wat betreffende mobiel? Wanneer besloot je dat dat belangrijk was?
Het was allemaal de schuld van de iPhone, toch? De iPhone veranderde alles. In 2007 waren we één van de eerste apps die een iPhone web-app hadden, maar toen iPhone native apps begon te accepteren in 2008 waren we er niet klaar voor. Ik besteedde het maken van de app uit aan een bedrijf in het Verre Oosten en omdat ik daarmee niet genoeg expertise had was de app niet echt geweldig. Na een jaar van zo-zo succes met de app, overtuigde ik een ander bedrijf in Polen om me te helpen de app te verbeteren en ze deden geweldig werk in het maken van een iPhone en iPad app voor Nozbe.
Het was toen een goede oplossing en het werkte geweldig voor een aantal jaar maar de tijden waren zelfs nog meer aan het veranderen… Native apps werden meer zinvol dan de web-apps en ik realiseerde me dat de routes die bedrijven zoals Evernote aan het nemen waren meer zinvol waren. Android verkreeg momentum. We moesten native apps bouwen voor verschillende platformen en ze allemaal laten synchroniseren in de cloud. En dat deden we. We begonnen met een Android app en later een Mac en Windows app.
Het was niet gemakkelijk. Ik moest opeens meer ontwikkelaars aannemen en we moesten een aantal moeilijke technologische beslissingen nemen… en we maakten een aantal slechte beslissingen en verloren vele maanden aan het bouwen van dingen die niet zo goed werkten. Uiteindelijk maakten we een goede draai, namen een aantal getalenteerde jongens aan en nu hebben we native apps voor de iPhone, iPad, Android, Android tablets, Windows, Mac en zelfs de Windows telefoon. Nozbe is nu een productiviteit platform. Niet alleen maar een web-app. En we zijn nog maar net begonnen!
Wat bedoel je met dat “je nog maar net bent begonnen”? Na 6 jaar?
Er is een gezegde dat hoe dieper je een bos in gaat, hoe meer bomen je zult zien… en dat is precies wat ik zie nu ik werk aan Nozbe, Productive! Magazine en Show. Er is zoveel meer dat gedaan kan worden, er is nog steeds zoveel meer dat verbeterd moet worden, er wachten nog steeds geweldige dingen op ons en een aantal grote veranderingen binnen productiviteit. Het klinkt als een cliché maar wanneer je over iets gepassioneerd bent stopt het werk nooit. En het wordt nog spannender.
Daarnaast is het een fascinerende groeicurve. Ik begon als een één-persoon-winkel en nu hebben we 15 mensen binnen het team en we zullen er 20+ hebben aan het einde van dit jaar. Ik ben een echte CEO aan het worden en het is een angstige maar ook spannende rit. Ik word constant gedwongen om uit mijn comfortzone te stappen en ik vind het geweldig al haat ik het soms ook :-)
Zijn Productive! Magazine en Show ook de ‘oogst’ van jouw productiviteit passie?
Precies. Toen ik met het tijdschrift begon (en een andere goede vriend overtuigde me eigenlijk om het te doen) dacht ik – ik geef mensen een tool (Nozbe) – wat ik mensen ook zou moeten geven is de inspiratie om beter te worden, beter te zijn en beter te presteren. Ik maakte gebruik van mijn contacten binnen de ‘productiviteit blogosphere’ en had een aantal artikelen klaar voor de eerste editie en alles groeide van daaruit. Oh, en ik overtuigde David om de eerste te zijn die geïnterviewd werd.
De Productive! Show is gewoon een videojournaal van alle productiviteit hacks en technieken die ik aan het leren ben van mijn publiek, luisteraars, lezers en gebruikers. Ik wil graag een aantal van deze technieken eerst op mezelf uitproberen en mijn uitkomsten vastleggen. I probeerde: ‘Inbox zero’, ‘Pomodoro techniek’, ‘snel lezen van tijdschriften’, verschillende soorten inboxen, licht reizen… jij noemt het, ik heb het geprobeerd. Ik vind het geweldig om het te doen.
Bijna elk jaar ben je ook je kantoor thuis opnieuw aan het herorganiseren en je post het op je blog…
Ja, omdat ik nog steeds vanuit huis werk en ik hoop dat dit niet zal veranderen. Iedereen werkt van huis uit binnen mijn bedrijf en dat is gewoon hoe we dingen doen. Soms vragen mensen me op welk moment (b.v. met hoeveel werknemers) we ‘volwassen’ worden en een echt kantoor krijgen… en ik zeg hopelijk nooit. MySQL had honderden werknemers van veraf werken en ze deden het best wel goed. De meeste mensen die ik heb aangenomen werken vanuit verschillende steden en ik wil ze niet dwingen om te verhuizen. En ik wil ook gewoonweg geen kantoor. Iemand zei eens: ’Een baan is niet een plaats waar je naartoe gaat, het is iets dat je doet’.
Sinds ik op de hogeschool zat had ik de droom om onafhankelijk te zijn en vanuit huis te werken. Ik beeldde me in dat ik alleen maar een goede internetverbinding en een laptop nodig had. Het is best wel grappig nu dat ik mijn vrienden van de hogeschool ontmoet. Zij zijn van: ‘Wow Michael, je werkt ook daadwerkelijk op de manier zoals je altijd al wilde werken… dat is zo cool’.
Nu ben ik mijn kantoor thuis elk jaar aan het herorganiseren omdat de manier waarop ik werk verandert. Nu maak ik meer gebruik van het staan-bureau. Ik werk ook veel meer op de iPad. Tijden veranderen, ik verander, mijn kantoor thuis verandert met mij. Vanwege mijn CEO verantwoordelijkheden heb ik uiteindelijk besloten om mijn dag in twee delen te verdelen. In de ochtend, tot en met de middag, check ik geen e-mail of een andere vorm van communicatie, het is mijn ‘creatieve tijd’ wanneer ik werk gedaan krijg. In de middag ben ik responsief en communicatief. Dat is wanneer ik mijn telefoongesprekken inplan, e-mails beantwoord, Twitter en social media. Anders geef ik de hele tijd antwoord aan andere mensen en krijg ik niets gedaan…
Het einde… (voor nu :-)
Vraag: Heb je andere vragen voor mij? Ik geef graag antwoord in de opmerkingen onderaan en update het interview als ik dat nodig vind. Vraag maar raak!
